De eerste solovlucht: een verslag!

Het onvermijdelijke hoogtepunt van de opleiding tot privévlieger is uiteraard de eerste keer dat je als leerling zonder instructeur omhoog mag. Bij de meeste leerlingen komt dat moment ergens in de eerste twintig van de vijftig uur durende opleiding tot privé-vlieger.

Welke afwegingen een instructeur allemaal maakt voordat ‘ie besluit jou alleen de lucht in te sturen is me nooit geheel helder geworden, dat moet ik mijn instructeur Koen eigenlijk nog eens vragen. Hij besloot dat het moment voor mij gekomen was na een gewone lesvlucht vanaf Vliegveld Teuge, ergens halverwege september vorig jaar. Het weer was prachtig, en instructeur en vliegtuig waren beschikbaar. Dan moet je in Nederland niet te krampachtig met je agenda omgaan, maar gewoon gaan vliegen! Anders komt dat brevet er niet.

We oefenden voorzorgslandingen, herstel uit de overtrek en meer van die standaardkost uit de beginperiode van de opleiding. Om eerlijk te zijn was ik zelf niet heel erg tevreden over wat ik liet zien, maar Koen dacht daar anders over toen we na drie landingen naar het platform taxieden. Of ik het zelf wilde proberen? Tja, dat moet toch een keer gebeuren, dus dan maar vandaag.

Met maar één persoon aan boord klimt de C150 erg vlot. Halverwege het rondje terug naar de landingsbaan dringt het besef door dat ik voor ’t eerst baas ben in een vliegtuig. Zonder daar verder sentimenteel over te doen kwam er toch maar mooi een jongensdroom uit op op die doorsnee dinsdagmiddag. In die paar seconden dat ik zat te mijmeren, zat ik al weer tweehonderd voet boven de voorgeschreven aanvliegroute, en moest de aandacht terug naar de landing.

Goede snelheid = goede landing is een gouden vuistregel, zeker bij de Cessna. Als de voorgeschreven aanvliegsnelheid wordt gehanteerd, gaat de landing dus vrijwel altijd vlekkeloos.

Dankzij het mooie weer dat de Koen voor vandaag had uitgekozen, was het houden van de juiste snelheid een fluitje van een cent en bleven deze taferelen gelukkig uit. Na het maken van een touch-and-go was het bij de tweede landing tijd om er mee op te houden. Ik had zo’n zestig landingen gemaakt voordat ik solo mocht, maar deze twee hadden duidelijk meer energie gevraagd. Voor Koen was de dag nog niet voorbij. Hij had de smaak te pakken en stuurde later op de middag nog twee leerlingen voor het eerst alleen omhoog met de good old Cessna.